Je zegt de woorden zachtjes en nonchalant kijkend voor je uit. Maar ik zie wat deze woorden met je doen: je bent écht trots op jezelf. Dit compliment heeft echt betekenis voor je gekregen, omdat je voelt en weet dat ze kloppen.

Een compliment krijgen en het ook écht geloven was een paar maanden geleden nog moeilijk voor je. Je hoorde wel wat er gezegd werd, maar geloofde het niet echt. Haalde je schouders erover op, het zal wel.

Wat je wel geloofde waren je eigen gedachten over alles wat (nog) niet lukte, wat je (nog) niet kon of niet durfde. En goedbedoelde opmerkingen als 'ah, joh, komt wel goed', 'geeft toch niks' of 'ik weet zeker dat je het wel kunt' konden je niet overtuigen.

Bij veel kinderen werkt dit zo Zo'n opmerking gaat namelijk voorbij aan het onderliggende gevoel van bv falen, teleurstelling of verdriet.

Wanneer je eerst deze onderliggende gevoelens benoemt naar je kind, zal het zich ten eerste gehoord en begrepen voelen. Dat alleen al geeft je kind veiligheid, rust en vertrouwen.

Daarna kun je als ouder concrete voorbeelden noemen waarin je zag of merkte dat hij bv wél voor zichzelf opkwam, zijn grenzen duidelijk maakte of doorzette bij iets spannends. Door dit zo concreet te benoemen sterk je het zelfvertrouwen van je kind en kun je negatieve gedachtes samen makkelijker ombuigen naar meer helpende gedachtes, omdat je kind immers al heeft laten zien dat zijn negatieve gedachtes niet (altijd) klopten.

Dit vraagt enige oefening en geduld, zo ook bij deze coachee en zijn ouders. Maar nu komen deze prachtige woorden dan ook echt bij je binnen en als ik ze herhaal zie ik een grote glimlach bij je verschijnen!